Een slechte generale staat meestal garant voor een mooie voorstelling en dit bleek ook bij Kleinoot het geval te zijn. Het inzingen, zonder publiek natuurlijk, ging niet helemaal zoals het wezen moest en dat zette iedereen op scherp.

Het concert werd sfeervol en in stijl geopend met a capella kerstnummers en het klonk verrassend zuiver in onze mooie dorpskerk. Nadat er a capella was gezongen werden de volgende nummers ondersteund door twee gitaristen. Was het a capella al mooi! Met de instrumentale ondersteuning klonk het nog mooier. Het nummer The Partizan van Leonard Cohen werd, schittert in het Nederlands gezongen, waarbij Kiev en Tel Aviv in de tekst verwerkt waren. Prachtig!  Na dit nummer was er een luisterrijk intermezzo van de gastgitaristen en op deze manier kwam er een mooie balans in het concert.

Het geheel werd aan elkaar gepraat door een aantal koorleden waarbij één koorlid het tijdens het uitspreken van haar tekst duidelijk emotioneel te kwaad kreeg. Ook dit hoort erbij en was ontroerend om te zien. Zo gingen we met nog drie a capella nummers richting de pauze, waar Kleinoot een kleine valse noot had in The Irish Blessing. Ach, de pret en het muziekgenot werd er niet minder om. In de pauze konden we genieten van koffie / thee en glühwein en er stonden heerlijke eigen baksels klaar. Prima geregeld allemaal en reuzegezellig.  

Na de pauze kwamen er een aantal Engelse songs voorbij en een heel mooi Drents nummer van Daniël Lohues, waar een heldere boodschap in zat. “Angst is mar veur eben”, ”spiet is veur altied”. Kortom Ga ervoor!!! Het publiek werd nog even uitgedaagd om de canon “ Dona Nobis Pacem” mee te zingen en geleidelijk begon de kerk nog voller te klinken. Op het laatst, als toegift, nogmaals The Partizan en het koor kreeg een warm en gemeend staand applaus.

Kortom, een mooi uitgebalanceerd concert Kleinoot, we hebben genoten.