VAKO Voetbal bestaat op 31 mei 90 jaar. De reunie gepland in mei en een groot feest in augustus zijn gezien de Corona-crisis voorlopig op de plank gelegd. Om toch even stil te staan bij deze mijlpaal plaatsen we de hele maand mei elke dag een foto uit de VAKO historie met een verhaal. Verschillende foto’s uit de jaartallen uit die negentig jaar VAKO gaan voorbij komen waarbij een ieder die de foto herkent een eigen herinnering aan heeft.
Vandaag op 1 mei trappen we af met André Barkhof, de eerste in de reeks van:”90 Jaar VAKO Voetbal: het verhaal achter de foto met…’’ En dus vanaf heden tot en met 31 mei een nieuwe foto met verhaal op vakovoetbal.nl en alle VAKO social media.
“90 Jaar VAKO Voetbal: het verhaal achter de foto met Andre Barkhof:
‘’Een hele mooie dag die mij altijd is bijgebleven.’’
4 juni 1990, een hele mooie dag die mij altijd is bijgebleven. Persoonlijk mijn beste wedstrijd als keeper in mijn sportperiode. Ik was nog maar net bij V.A.K.O. gaan spelen en mocht al snel het doel verdedigen van het eerste elftal. Als winnaar van de 2e periodetitel mochten we de nacompetitie spelen, dit tegen Roden en Bakkeveen. Dit alles viel samen met het 60 jarige jubileum van V.A.K.O. Feesten en voetballen…kon dit wel samen…, jazeker, de overwinning op Roden in de uitwedstrijd 1-3 en de overwinning op Bakkeveen thuis 2-1 zorgde ervoor dat VAKO als winnaar uit deze nacompetitie kwam.
Er moest echter tijdens de feestweek nog 1 lastige hindernis genomen worden en wel in Bakkeveen, winnaar nacompetitie 3e klasse A L.S.C. uit Sneek moest verslagen worden om zo te promoveren naar de 2e klasse. Een moeilijke opdracht bleek later. Gedisciplineerd en onder leiding van onze trainer Klaas Schut begonnen we de wedstrijd, en dit resulteerde in een overwicht in de eerste helft voor ons. L.S.C. kon voetballend geen grip op ons krijgen en begon harder te spelen, Gert Eleveld werd hiervan de dupe en moest in de rust gewisseld worden. De 2e helft was voor L.S.C. , constante druk op de het doel van ons . Ik heb zelf diverse reddingen moeten verrichten om mijn doel schoon te houden maar het lukte en het geloof in de overwinning werd hierdoor sterker. De verdediging stond als een huis, Roel Jager, Jan den Uil ze stonden er meer dan ooit. Halverwege de 2e helft was het Ep Steenbergen die door Bert Rona werd aangespeeld en verwoestend uithaalde, en met succes, het enige doelpunt van de wedstrijd was een feit. L.S.C. ging nog meer drukken en kreeg zelfs nog een vrij trap net buiten de 16e, het spreekwoordelijke engeltje deed zijn werk, de bal belande op de lat. Niet veel later viel het laatste fluitsignaal en op de schouders van Roel Jager , Jerrie Luyke, Bas Baalmans en René Doorten werd ik van het veld gedragen. Maar het mooiste was de binnenkomst in de feesttent we hadden V.A.K.O. een mooi cadeau gegeven….we mochten 2e klasse gaan voetballen. Wat hebben we nog gefeest. En als zoon van de archivaris van V.A.K.O. mag ik wederom de club weer feliciteren met hun 90 jarig bestaan…..
Gefeliciteerd V.A.K.O.
Andre Barkhof
