90 Jaar VAKO Voetbal: het verhaal achter de foto met Gert Feunekes “Hij maakte direct een weddenschap, dat als we nog kampioen werden hij mee zal doen met feesten en er meer rondjes bier werden gegeven dan dat er rondjes op de training werden gelopen’’
Al meer dan 25 jaar loop ik rond op de velden van VAKO als spelend lid. Naast voetballer, organisator van de pubquiz, ben ik jeugdtrainer geweest, leider van de “Selection Deux” op zaterdag, webmaster en natuurlijk supporter van deze mooie club. Want een mooie club is VAKO zeker, met een pracht accommodatie daarbij staat VAKO voor veel Vriezenaren in het middelpunt van veel saamhorigheid en het sociale leven.
Maar het begon voor mij allemaal in 1994, startend in de F3 en eindigen met een kampioenschap. (https://www.youtube.com/watch?v=0JvWECiYcXU)
Vandaag de dag voetballend in de zondag senioren, helaas door een atypische hernia al enige tijd aan de kant. Er zijn zoveel mooie voetbalmomenten geweest en natuurlijk ook mindere, zoek dan maar eens een moment uit. Ik ben vaker kampioen geweest en gepromoveerd in zowel de jeugd als de senioren. Maar je jeugdjaren afsluiten met een kampioenschap moet toch wel de mooiste zijn. Een team dat na de wedstrijden als vrienden bij elkaar zat in de kantine of bij iemand thuis. Het maakt daarin niet uit of je van de Holtenhoek kwam of van de Vijverstee, toch verwaterde het een en ander na de overgang naar de senioren. Maar dit team zal ik eens beschrijven. Het team dat uiteindelijk in de B1 en A1 kampioen wordt, speelt al jaren samen in verschillende jeugdelftallen. Twee jaar ervoor nog kampioen, onder leiding van Roland den Uyl in de B1, waren de verwachtingen van VAKO voor deze gouden generatie zeer hoog. Na een seizoen onder leiding van Rien Jansen werd er geïnvesteerd in een betaalde jeugdtrainer van buiten het dorp. Deze werd uiteindelijk gevonden in Joop Pieter. Een uiterst gedreven trainer die al verscheidene jeugd en senioren teams had getraind. Dat in het begin de spelers en trainer iets verder van mekaar afstonden was dan ook niet vreemd. Waar de VAKO jongens graag op vrijdagavond in de sporthal tot zonsopkomst in het glaasje keken en menigeen op een hardcore feest in de Vriezerbrug al zijn energie stond te verbranden, was het voor de nieuwe trainer maar een rare gewaarwording. De eerste wedstrijd werd dan ook thuis prompt met 0-9 verloren tegen HSC. (Beeldmateriaal van die wedstrijd: https://www.youtube.com/watch?v=TzbhuN9FAl4)
De 2e wedstrijd ging al niet veel beter, een uitwedstrijd naar ZNC ging verloren met 4-3. Na weer een avond aan de toog bij wijlen Ubel Tolner en een “My way of life”Hardcore feest in de brug stonden er bij vertrek maar 11 spelers een leider en een trainer, bij de start van de 2e helft kon de trainer nog maar 9,5 man opstellen, de anderen waren geveld door zogenaamde griepverschijnselen.
Maar hoe kan het dan toch, dat dit team dan alsnog kampioen wordt? Naast het feit, dat we een hechte groep waren met een heus stamcafe in Groningen (De Badde). Begon het allemaal met een trainer die er al helemaal klaar mee was. Hij had nog nooit zo’n team meegemaakt. Hij maakte direct een weddenschap, dat als we nog kampioen werden hij mee zal doen met feesten en er meer rondjes bier werden gegeven dan dat er rondjes op de training werden gelopen. Tja en als dit team ergens voor wilde voetballen… J. De laatste wedstrijd van het seizoen moest uiteindelijk gewonnen worden in het Wassenaar van het Noorden. Wilde VAKO kampioen worden dan moest het winnen met 3 doelpunten verschil. Haren, niet erg VAKO gezind, zou er alles aan doen om te zorgen dat we niet kampioen werden (iets met een VAKO spits en Haren keeper). Maar VAKO natuurlijk getergd en met ontzettend veel publiek vanuit Vries kwam gelijk goed op dreef. En VAKO won uiteindelijk op deze zaterdag 12 mei 2007 met 1-10. Dit alles is uiteindelijk goed gevierd in de kantine bij Job en Tineke, bij Tammo en later in de Vriezerbrug. De trainer hield samen met enkele spelers (allen niet fit) de toiletten aldaar bezet totdat hij door zijn vrouw uit zijn lijden werd verlost en op de met kranten beklede achterbank van de auto werd gelegd om 03:00uur in de ochtend. De dag erna waren nu niet alleen de spelers wat “grieperig”. Van de trainer hoorden we pas later in de week dat hij nog leefde. Al met al een prachtige afsluiting van de jeugd voor ons allen, waarna ieder zijn eigen weg ging. Sommige spelers gingen stoppen, anderen naar de zaterdag en zondag senioren.
Wist u dat:
• Volgens onze leider Bert Klamer je de tegenstander buitenspel kunt zetten bij een ingooi.
• Dat wij in het hele seizoen meer Schultenbrau hebben gedronken dan in beide films van de New Kids.
• Jeroen van de Vossen een smerige overtreding maakt op het veld, wij de scheids nog altijd dankbaar zijn met de gegeven rode kaart.
• Wij nog steeds wachten op de kampioensbus/kar voor een rondje Vries.
Ik mag denk ik wel zeggen namens alle jongens van dit team, dat ik VAKO feliciteer met haar 90 jarig jubileum. Op naar de 100!
Op de foto:
Staand vlnr: Bert Klamer (leider), Robert-Jan Moes, Dennis Wollerich, Rik Klamer, Roy Bulthuis, Steven Kamping, Marten Lammers, Niels-Jan Wilkens, Ernst van der Hoek, Thomas Kuiper, Stefan Sikkes en Pim ten Kleij. Gehurkt vlnr: Jeroen van der Vossen, Jorn van Klooster, Jeroen Turksema, Roy Lomulder, Sander Vroom en Gert Feunekes. Voorgrond: Joop Pieter (trainer/leider) en Antonio Hollander. Ontbrekend: Jochem de Groot (grensrechter) (Datum: 12-05-2007)
