Maandag 28 september, 19.00 uur: de persconferentie van Rutte en De Jonge. Niet meer dan 30 mensen mogen in een ruimte aanwezig zijn. Bij het bestuur van Kerkconcerten Vries brak een kleine paniek uit: er waren 52 reserveringen voor het concert van zondag 4 oktobe.r Wat doen we? Helemaal niet door laten gaan vond het bestuur geen optie. Onmiddellijk gingen ze aan de slag. Het cello duo werd gebeld met een voorstel: We willen twee concerten geven (twee keer 26 toehoorders). Gaan jullie daar in mee? Het bleek het geval te zijn wat het bestuur al vermoedde: ze vonden het alleen maar leuk om twee keer te mogen spelen. En nog wel voor dezelfde prijs. Je bent professioneel muzikant of niet. Dikke duim!
Dan het volgende probleem: alle concertgangers moesten worden geïnformeerd. Hier had COVID toch een voordeel: iedereen had bij de verplichte reservering keurig de contactgegevens opgegeven. Een druk op de knop gaf een perfect lijstje. Een verdeling werd gemaakt, die om 14.00 uur en die om 15.30 uur en wat is het dan heerlijk te mogen constateren dat niemand daar moeilijk over doet.
De gasten werden door bestuur en personeel ontvangen met een mondkapje voor, de ene nog mooier dan de ander. Geen pauze, de koffie en thee en die traditioneel heerlijke muffins (dit keer per stuk in folie verpakt) van Anniek en Tonnie vooraf.
Hier past een daverend compliment voor iedereen. De musici, de koster en personeel, de bestuursleden maar ook het publiek. Beetje jammer dat het Vriezer Ommetje niet door kon gaan maar ik schat in, beste Simon: de voorbereidingen waren vast niet voor niets. Ander keertje zou ik zeggen.
Dan het concert. Weet u wat nog mooier is dan een cello? Dat zijn twee cello’s (eerlijk gezegd: gepikt van Wim Kan). Karlien Bartels en Florent Maigrot lieten dat horen. Er werd begonnen met een sonate van Barrière (sommige mensen heten zo) dat eindigde met een percussie met de strijkstok. Dan variaties op een thema van Händel’s Judas Maccabeus. De kerkzangers onder u kennen dat als “U zij de Glorie”. De variaties waren talrijk: na wat googelen kwam ik er achter dat Nederland Zingt ze dat bepaald niet nadoet. Spannend was Onze Caprices (vertaald Elf grillen), een soort begeleidende muziek bij trapezewerk. Spanning en rust wisselden elkaar af. En weet u: er werden bij de spannende momenten halve nootjes tegen elkaar aangespeeld, en toch was het niet vals. Volgende keer halen we er echte trapezewerkers bij en dan wordt het helemaal duidelijk.
Er werd afgesloten met een compositie van de Japanse Abe met haar Lied van de Herfsttuin: herfstblaadjes vallen en je hoort de krekels.
Het was weer mooi daar in de Dorpskerk.
Op zondag 1 november 2020 komen Nienke van Leijden en Elisabeth Hopman met harp en fluit. Voor dit moment is de aanvang 15.00 uur, het kan echter zijn dat de corona-maatregelen Kerkconcerten Vries noopt tot aanpassingen En weet: reserveren blijft voorlopig verplicht.
U kunt reserveren via www.kerkconcertenvries.nl.
Tekst: Maarten Dollekamp
