De wegblijvers kregen ongelijk. De editie 2022 van VAKO – SVT werd een heus spektakelstuk: 4-3 voor VAKO op de valreep, met invaller Nino Alink als gebraden haan van de middag. Ongeveer 450 toeschouwers hadden de weg gevonden naar Sportveld De Fielliettaz Goethart in Vries.
VAKO had de zaken goed georganiseerd met een extra tent en voldoende afhaalpunten voor eten en drinken. Een leger aan vrijwilligers stond klaar aan Vriezer zijde om deze voetbalmiddag tot in de puntjes gesmeerd te laten lopen. De zon kwam er bij en alle ingrediënten waren aanwezig voor de derby. Rook, veel rook, rood, geel, groen en wit, van alles door elkaar gecombineerd met een partij vuurwerk dat met oud-en-nieuw in menige straat niet zou misstaan. Een prachtige ambiance.
Beide teams begonnen voorzichtig aan het duel, VAKO soms wat nerveus en vlagen van goed verzorgd voetbal werden afgewisseld met periodes vol fouten en misverstanden. Eigenlijk het VAKO van dit jaar en iets wat logisch is gezien de zo jonge samenstelling van VAKO. De routiniers Tim van Huffelen, Roy de Bruin, Jelmer Polman, Rob Liewes en inmiddels ook Thomas Meijering (met zijn 24 jaar in dit team vol tieners ook al ervaren) zijn vaak drukker met coachen van hun jonge teamgenoten dan met het eigen spel. Het maakt wel een hele mooi combinatie van dit ‘nieuwe’ VAKO 1 in vergelijking met voorgaande jaren.
Het was Liewes die deze middag zijn team bij de hand nam, alleen al door de openingstreffer te verzorgen. Met zijn gouden linker zwiepte ‘Rooie’ de bal in één keer achter de arme SVT-goalie Glenn Lampe. Het spel was op de wagen. Scheidsrechter Khaled Mustafa moest stevig aan de bak in deze derby die negentig minuten lang op het scherpst van de snede gestreden werd, en op sommige momenten ook er over heen. Bijvoorbeeld toen Tynaarlo-spits Nick Matulessy veel te hard doorging op VAKO-goalie Ronan Rona. Het leidde tot het eerste opstootje van deze middag met ook de eerste gele kaarten van deze middag. Rood zou later nog volgen in de slotfase.
Gescoord werd er niet meer voor rust, mede door de arbeid van SVT grensrechter Geert Lubbers die tot tweemaal toe Ivar Goedkoop een vrije doorgang belette richting SVT doel vanwege buitenspel. Diezelfde Goedkoop had in de beginfase ook al de pech dat zijn lepe hakbal vlak voor (of na) van de doellijn werd weggewerkt.
Na de pauze kwam het spektakel echt tot leven. SVT opende furieus met een werelddoelpunt van Riccardo Pillitu en een goal van Sallo Westerhof. Binnen twee minuten van 1-0 naar 1-2. Het waren uiteindelijk de wissels die het wedstrijdverloop bepaalden. VAKO werd er steeds sterker op, SVT daarentegen zwakker. De bank maakte het verschil deze middag. VAKO-trainer Cor Meijer bracht als eerste Emmanuel Manzeza die met een heerlijke lob 2-2 maakte. SVT-aanvoerder Vincent Koning echter zette SVT wederom op voorsprong (2-3). Meijer ging door met wisselen en het waren nu good-old Patrick Steenbergen (alleen al zijn komst deed SVT naar achteren stappen) en Nino Alink, lang geblesseerd geweest en nu op de valreep net fit genoeg voor een plekje op de bank. Snelheid (Alink en Manzeza) en routine (Steenbergen) in de voorhoede van VAKO gaven de doorslag. Steenbergen leek al de fraai de 3-3 binnen te koppen maar het was wederom grens Lubbers die dwars lag (buitenspel), maar enkele tellen later toch nog gerechtigheid toen Steenbergen alsnog 3-3 maakte. VAKO rook bloed en ging door via met name de pijlsnelle Alink. Die eerst nog een prachtige kans miste maar enkele minuten voor tijd alsnog tergend langzaam en via binnenkant paal de bal binnen tikte: 4-3. De slotminuten waren hectisch, maar de stand bleef staan. Ramon van den Berg van SVT haalde het einde niet en moest na een opstootje met 2x geel (dus rood) vroegtijdig naar de kant.
VAKO in euforie en wat een heerlijke opsteker voor de jonge ploeg van trainer Meijer die zich massaal in feestgedruis stortte. Danillo Wattez verzorgde de muzikale noot en het bleef nog lang gezellig aan de Sportlaan in Vries waar Vries en Tynaarlo beiden volop aanwezig waren. Volgende week speelt VAKO uit in Beilen.
