Wie ben jij?
Ik ben een man van 74 jaar en ben onderhand ook al heel wat jaartjes met pensioen. Ik werkte bij Essent, de energiemaatschappij.
Ik was bijna 58 jaar toen ik vanwege een reorganisatie eerder moest stoppen, toen was er nog de VUT, dat is er nu niet meer.
Dus zocht ik nog een nieuwe invulling. Plaats de Wereld was ons ook al jaren bekend.
Joanne, mijn vrouw is hier ook vaak in de week … en vanwege de ideële achtergrond van Plaats de Wereld vond ik het fijn om hier dus ook een steentje aan bij te dragen.

Hoe lang ben je hier nu al?
Nou toch wel een jaar of 10 denk ik.
Ik zat lang hier in Vries in het vluchtelingenwerk en heb daar veel buitenlandse mensen leren kennen die hier ook mede werkzaam zijn, o.a. in de tuin en dat vind ik wel heel zinvol en fijn.

Wat doe jij hier?
Nou, gewoon werken hier in de dorpstuin, de algemene tuinwerkzaamheden. En toen hier het pand van Plaats de Wereld werd opgeknapt ben ik wezen verven en klussen, dus een beetje algemene werkzaamheden.
Maar in de tuin, dat kan je wel zien, daar zit ontzettend veel werk in en hier is eigenlijk een tekort aan vrijwilligers nu.

Je zocht een activiteit na die reorganisatie. Wanneer ben je dan hier gekomen?
Vrij snel daarna, ik had eerst nog genoeg andere werkzaamheden thuis met klussen en zo maar ook o.a. met het rondbrengen van maaltijden voor ‘Tafeltje dek je’. En vrijwilliger bij VluchtelingenWerk Nederland. Ook hier in de kerk was en ben ik actief. Maar ik ging toch proberen nog een andere zinvolle invulling te zoeken en die heb ik hier gevonden.

Wat betekent Plaats de Wereld voor jou?
Misschien ook wel een stukje structuur, je hebt hier gewoon je vaste dag. Voorheen was het iedere woensdagmorgen maar nu, vanwege de corona crisis, hebben ze de groep gesplitst;
een deel op woensdag en één op donderdag. Ik heb nu op donderdagmorgen mijn vaste plek hier. En het is sowieso altijd leuk om hier mensen te ontmoeten bij de koffie en in de tuin. De hele sfeer die hier hangt is altijd prettig. Maar ook buiten Nederland werken ze hier in projecten, zo werken ze ook aan een project in Kirgizië, een daklozenopvang. Daar ben ik een keer mee geweest om te helpen, dat was een heel fijne ervaring. Naast Kirgizië is er een project in Chili, waar veel contacten mee zijn. En ons derde project is Zulu Aid in Afrika, kijk maar in de Informatiekamer. Opmerking redactie: de reiskosten voor bezoeken aan projecten worden door de deelnemers zelf betaald.

Wat heeft Plaats de Wereld jou gebracht?
Nou, dat vind ik wat moeilijk om onder woorden te brengen. Het is het samen doen, het samen zijn en gewoon sociaal bezig zijn. Ik werkte als vrijwilliger ongeveer 25 jaar hier in Vries in het vluchtelingen werk, dus ik was al wel sociaal bezig.
Gewoon die hele sfeer hier, ik vind het een erg prettige plek hier midden in het dorp Vries.

Hoe zie jij Plaats de Wereld in deze moeilijke tijden?
Ik hoop vooral dat ze zich wel staande kunnen houden. Het is vooral ook een financiële kwestie, de subsidies zijn momenteel moeilijker te verkrijgen. Dat alles loopt moeizaam, vooral nu in deze coronatijd. Ik hoop dus van ganser harte dat het straks allemaal nog beter wordt. Deze plek heeft zoveel te bieden. Zeker voor veel nieuwe medelanders, mensen die hier hun plezier en voldoening hebben en hierdoor wellicht een goede start kunnen maken in dit land.
Ik heb nu bijvoorbeeld hier ook kennis en contact met een man uit Wit-Rusland. Zijn dochter woont nu bij hem in huis en ze weet niet wat ze moet doen. Toen heb ik haar verteld over Plaats de Wereld. Binnenkort komt ze voor een eerste kennismakingsgesprek en dan kan zij hier wellicht ook aan de slag. Weet je, zo probeer je de mensen een beetje te winnen.