Wie ben jij?
Ik ben Roelie van Veen en woon al sinds 1981 in Vries. Opgegroeid ben ik echter in IJmuiden waar ik uiteindelijk ook ben getrouwd. Mijn man, Jelle, werkte bij de Post en die kon in 1981 op eigen verzoek overgeplaatst worden, want we wilden wel weer hierheen. Hij kon kiezen uit een aantal gemeentes en Vries sprak hem het meeste aan. Zodoende zijn we hier belandt. En iedereen kende hem … hij was echt de postbode in Vries!
Wat deed jij voor werk?
Ik heb bij de Brink Stichting gewerkt.
Wat heb je daar gedaan?
Gewoon op de woongroepen als begeleider. Bijna 25 jaar heb ik daar gewerkt. Totdat ik toen ik 59 was met prepensioen ben gegaan.
Hoe ben je bij Plaats de Wereld terecht gekomen?
Plaats de Wereld kende ik al wel, want ik doe best wel veel vrijwilligerswerk. Onder andere ben ik ook betrokken bij Volksvermaken Vries.
Pas na het overlijden van Jelle, nu twee jaar geleden, hij was een jaar ziek geweest, toen dacht ik op een dag waarop ik me toch wat verloren voelde, weet je wat, ik ga hierheen. Dus op die ene ‘verloren dag’ ben ik gaan kijken wat ik hier kan doen, dat was op een dinsdag.
Eerder hadden verschillende mensen al tegen me gezegd ‘kom toch bij ons, dit is net iets voor jou’ …
En ja, ik vind het heerlijk … lekker bezig zijn.
Wat doe jij hier?
Ik ben begonnen in het atelier, daar sloot ik bij aan zoals bij het kaarten maken, kleien … ja bij van alles eigenlijk. In het begin van de corona-tijd kwam Yvonne met de vraag ‘wie wil er mondkapjes naaien?’ Nou ja dacht ik, ik ben wel handig met de naaimachine en heb vroeger een jaar een coupeuse-opleiding gedaan. Ik zei, dat wil ik wel doen. Toen zijn we hier toch weer heel snel aan het werk gegaan, met een paar mensen hier in die grote ruimte. Dat wou prima. Verder hebben ze een verzoek gedaan om gastvrouwen te introduceren zodat er op ieder dagdeel iemand kan begeleiden. Dus nu zit ik in een gastvrouwen-groep, een beetje in het naai gebeuren en verder doe ik van alles wat er voor handen komt. De laatste tijd hebben we bijvoorbeeld heel veel verschillende soorten jams gemaakt. Ik sluit gewoon aan bij wat er op dat moment gebeurt. Ik wil niet specifiek op één ding zitten maar meer allround bezig zijn.
Wat maakt Plaats de Wereld voor jou zo bijzonder?
Ik ben vorig jaar mee geweest naar Chili en dat was echt super. Dan krijg je toch ook een heel andere band met een aantal mensen, vooral met Yvonne. En hoewel ik de anderen niet zo vaak zie hebben we toch een heel hechte band met elkaar gekregen en dat heeft me erg goed gedaan. Iedereen zei ook, fantastisch dat je die stap hebt gezet na het overlijden van je man. Ik zei, mijn wereld is er wél. Verder ben ik goed gezond en ik moet verder. Al doet het me geregeld heel veel pijn. De meesten hier kennen mijn verhaal, ik verzwijg het niet. Ik heb hem gelukkig helemaal kunnen verzorgen en dat geeft me een heel goed gevoel van binnen. Het is allemaal precies gegaan zoals hij het aangaf … mooier kun je het niet treffen … Hoe verdrietig en ellendig het ook was. We hebben echt de tijd gehad om afscheid van elkaar te nemen, met de kinderen en zo. Dat is een heel bijzonder proces geweest. Dus toen ik hier kwam heb ik mijn verhaal verteld, hoe het in elkaar zat en gezegd ik wil gewoon wat doen. Ik ben echt een doe-mens. Ik moet geen administratie werkzaamheden doen, ik ben geen computer-mens. Gewoon lekker handen uit de mouwen en dingen doen, soms een keer wat schoonmaken …
Zodoende ben ik bij Plaats de Wereld terecht gekomen.
We hebben het hier heel fijn met elkaar. Ook zoals de dame daarnet in het naaiatelier… zij wil graag een beetje leren naaien. En daar begeleid ik haar dan bij en dat vind ik ontzettend leuk.
Je hebt hier na een erg moeilijke periode je plek gevonden. Als je om je heen kijkt … je hebt hier bijvoorbeeld ook met vluchtelingen te maken … Wat betekent Plaats de Wereld volgens jou voor hun?
Dat iedereen hier wordt gewaardeerd zoals hij of zij is. Dat is heel kort en krachtig, maar dat is het gewoon. Soms moet je een beetje bijsturen maar ze worden gewaardeerd zoals ze zijn en om wat ze kunnen. En of je nou hier staat of daar staat – het maakt niets uit – je wordt gewaardeerd om wat je bent. Meer kan ik er ook niet over zeggen – want zo is het gewoon. Iedereen accepteert iedereen zoals die is.
Toen ik hier net was kwam er iemand met een burn-out en ze zei ‘ik moet weer onder de mensen komen‘. Via Plaats de Wereld heeft ze uiteindelijk een andere baan gevonden. Zij staat er weer helemaal tussen. Weet je, dat soort hele kleine dingen … dat maakt het zo bijzonder hier.
Hoe vind je dat het gaat met Plaats de Wereld in deze moeilijke tijden?
Ik heb er een heel fijne plek aan, ook in deze tijd. De eerste paar weken zijn ze echt helemaal dicht geweest maar heel gauw werd duidelijk dat hier heel veel kan met de nodige afstand. En iedereen houdt zich er goed aan. Ik sport twee keer in de week en ben ook verder best een bezige bij. Gelukkig was het mooi weer en heb ik veel kunnen wandelen en fietsen. Dat doe ik af en toe met iemand samen en ook wel alleen maar ik vond dat ik vooral hier weer onder de mensen kwam, dat vond ik toch wel heel prettig.
En los van corona? Plaats de Wereld ligt een beetje moeilijk met de gemeente …
Nou dat deed me wel zeer hoor. We proberen allemaal, samen met iedereen zo veel mogelijk bekendheid en steun te genereren. Dat gaat op zich redelijk goed volgens mij, alleen voelen we ons door de gemeente wat in de steek gelaten. Terwijl … het is zo’n fijne opvangplek ook voor mensen die het moeilijk hebben, die weer terug moeten in de maatschappij. Daarin heeft Plaats de Wereld een belangrijke functie in het dorp vind ik. En zodoende voor heel veel mensen. Als dit voor mij zou wegvallen dan zoek ik wel weer iets anders. Alleen voor veel mensen ligt dat toch net iets anders. Het bijzondere aan Plaats de Wereld is dat het hier zo laagdrempelig is. Als je hier komt dan wordt er ook echt aandacht aan je geschonken. En dat is heel fijn … zo voel ik het. En het is ook qua locatie zo’n fijne plek … dan denk ik ‘dit moet gewoon blijven’.
Roelie 
