90 Jaar VAKO Voetbal: het verhaal achter de foto met Harm Bonder
“Ja VAKO was alles voor mij. Ik genoot van het voetbalspelletje. Ik kwam als achttienjarige in het eerste en heb daar tot mijn 31e in gespeeld.”
Deze foto is van eind jaren zestig. Sorry, maar de precieze datum weet ik echt niet meer. Daarvoor moet je bij Roelof Barkhof zijn. Het was een wedstrijd tegen Haren waarin we kampioen konden worden, maar we verloren met 1-0 geloof ik. Ik loop hier als aanvoerder het veld op. We hadden een mooi team toen, met ondere ander Klaas Kuipers, Laarhuis in de goal, Bate Boer, Berend Greving. Gerrit Folkers ook nog geloof ik, maar zeker weten doe ik dat niet.
Ja VAKO was alles voor mij. Ik genoot van het voetbalspelletje. Ik kwam als achttienjarige in het eerste en heb daar tot mijn 31e in gevoetbald. Prachtige tijd, vaak in de 2e klasse met mooie wedstrijden in Friesland tegen Harlingen, Nicator, Rood-Geel en veel in Groningen. Op de Esserberg tegen het ‘grote’ Be Quick. Degraderen deden we echter ook wel hoor, tweemaal zelfs, tot naar de 4e klasse. Daarna deden we er liefst acht jaar over om weer in de 2e klasse te geraken.
Wat me uit die tijd nog bijgebleven is dat bij één van die degradaties onze trainer, Jan van Dalen, ontslagen werd. Daar was ik het absoluut niet mee eens. Want we speelden goed en draaiden mee bovenin, maar toch moest Jan weg. De voorzitter toen, Thijs Gelissen, zat erachter omdat Jan, of zijn familie, dat weet ik niet meer, ergens anders een auto had gekocht dan bij Thijs zijn garage, zo was het gerucht tenminste. Het ontslag ging wel door overigens.
Na het voetballen ben ik leider geworden bij het eerste en heb dit zo’n acht jaar gedaan. Ook een mooie tijd bij trainers als Egbert Emmens, Klaas Schut en Ger van Gelder. Die laatste was er een poosje als invaller, een prachtkerel.
Wat ik van VAKO vind? Ik zit nog bij de MO ploeg, als vrijwilliger, maar eerlijk is eerlijk het verwatert toch wat allemaal als je ouder wordt. Wat ik echt goed van VAKO vindt is dat je overal nog de oude foto’s ziet. Ik was laatst nog even een keer in de bestuurskamer boven. Mooi al die foto’s aan de wand daar. En ook die grote foto beneden, in de kantine, achter de bar. Daar staat Ab Bolhuis nog op, één van de oprichters en zus van mijn vader. Kijk dat vind ik mooie dingen. Zo hing er vroeger in de oude bestuurskamer een foto met drie generaties Bonder. Mijn vader, ik en Chris. Prachtig. Ik weet eigenlijk niet waar die gebleven is trouwens.
Iets anders wat me bij gebleven is van eerder is dat we het wel eens met de consul op een akkoordje gooiden. Consul in mijn tijd was toen Jans de Kleine en ik had toen al dikke verkering met Inge, nu mijn vrouw die echter toen in Den Haag woonde. En ja daar wilde ik natuurlijk ook wel eens heen in de weekeinden. Op een zaterdagochtend lag er tien centimeter sneeuw en zag ik mijn kans schoon natuurlijk op een weekendje bij Inge. Dus ik naar De Kleine met de vraag ‘Hoe lijkt het voor zondag? Kan ik naar Den Haag?’. ‘Natuurlijk Harm, deze wedstrijd gaat niet door’. Ik als een speer er vandoor, maar zondagmorgen was er door de dooi helemaal niks meer over van die sneeuw en had er gewoon gevoetbald kunnen worden. Kunnen, want De Kleine keurde het veld af haha en ik had een goed weekend.
Harm Bonder
