90 Jaar VAKO Voetbal: Het verhaal achter de foto met Geert Raven.
‘’Je leeft mee met de sport van je kinderen en VAKO speelt dan opeens een rol in je leven.’’
We zien hieronder een teamfoto van het VAKO F1 team uit het seizoen 2004-2005.
Hij is gemaakt op woensdag 8 december 2004, de laatste wedstrijd van het najaarseizoen op het complex van Leek Rodenburg (nu TLC).
Boven vlnr: Jurgen Verwilligen, Peter van Rein, Thomas Kuivenhoven, Erwin Siegers en Bas-Jan Raven. Onder vlnr: Dennis Frieman, Sietse Wichers, André Manzeza en Melvin Nuwolt.
Leiders: Evert Frieman (die dag niet aanwezig) en Geert Raven.
Het was een wedstrijd tussen de nummers 1 en 2 van de ranglijst. De winnaar zou kampioen worden. Het weer was ijzig koud en vooral de keepers waren stok verkleumd. We verloren de wedstrijd uiteindelijk met 2-0 en hadden na afloop met z’n allen een naar katterig gevoel over de wedstrijd. Er hing een beetje apart sfeertje en we (spelers en ouders) hadden het gevoel dat het niet helemaal “sportief” was verlopen.

90 jaar VAKO
Welke herinnering, ja veel maar wel in een bepaalde periode, ben van huis uit geen VAKO-man. Mijn allereerste wedstrijd welke ik speelde als jeugdvoetballer van Yde de Punt, was tegen VAKO! Het was in het jaar 1963, je kon toen pas op voetbal op je twaalfde jaar, in elk geval was dat in Yde het geval. Volgens mij was het bij VAKO vanaf je 9e. Als kwajongens gingen we in de jaren 60/70 wel eens op de zondagmiddag naar VAKO toe om te kijken naar het eerste elftal. De meest memorabele wedstrijd, welke ik ooit heb meegemaakt, was op zondag 7 november 1976 in de thuiswedstrijd tegen Houtigehage. Er waren veel supporters uit Friesland, weet ik nog. Ze hadden allen klompen aan en waren ruim voorzien van paraplu’s , waarbij ik toen nog dacht dat ze bedoeld waren tegen de regen…. De wedstrijd ontbrandde op een gegeven ogenblik in een veldslag met spelers en publiek. En vooral de Friezen waren zeer behendig met hun paraplu’s, ze sloegen op een gegeven ogenblik, de toenmalige voorzitter Thijs Gelissen de hoed van zijn hoofd en een ander sloeg hem met een paraplu op zijn (kale) hoofd. We wisten niet wat we zagen!! Gelukkig nooit weer zoiets meegemaakt!

In 1992 kwamen we in Vries wonen en toen onze zoon Bas-Jan in september 2002, als 5 jarige lid werd van VAKO, werd de binding met de club gelegd. De eerste beginselen werden aangeleerd door Marga Stienstra en Klaasje Abrahams, zeer goede herinneringen aan die twee. Hier werd de basis gelegd voor de verdere toekomst! Al vrij snel werd er in teamverband gespeeld en vaders worden geronseld als leider, wat ik dan ook een paar jaar heb gedaan. Je leeft mee met de sport van je kinderen en VAKO speelt dan opeens een rol in je leven.
De zoon speelt jammer genoeg niet meer (blijvende blessure) maar gelukkig ben ik blij dat ik vaak in de weer ben geweest om foto’s te maken. Regelmatig zet ik een foto uit de periode 2002-2017 op Facebook en blijft zodoende de mooie herinneringen aan VAKO voor ons in elk geval levendig!
Ik feliciteer VAKO dan ook met dit (aangepaste) jubileum en over 10 jaar is het eeuwfeest!
Geert Raven