Vandaag, 13 april, vieren we de bevrijding van Vries en omgeving. Tradities getrouw hebben vanmorgen de kinderen van groep 7 van onze basisscholen het oorlogsmonument op de begraafplaats voor het komende jaar geadopteerd. Een jaarlijkse gebeurtenis.

Samen met burgemeester Marcel Thijssen en hun leerkrachten liepen de kinderen naar het oudere deel van de begraafplaats. Daar staat het monument voor de 7 gesneuvelde Amerikaanse bemanningsleden. Deze adoptie met daarin de herdenking aan deze om het leven gekomen jonge mannen sluit aan op de afgelopen dinsdag door de kinderen mee gemaakte themabijeenkomst over de 2e Wereldoorlog in het gemeentehuis. Die bijeenkomst wordt ieder jaar georganiseerd door de Historische vereniging Oud Vries.

Na aankomst bij het monument vertelde burgemeester Marcel Thijsen vertelde op 28 juli 1943 deze Amerikaanse jongeren met hun bommenwerper boven Nederland vlogen. Na een vermoedelijke raketinslag is hun toestel neergestort in het Zeijerlaar.
Drie bemanningsleden overleefden de crash. De zeven omgekomen militairen zijn eerst hier begraven. Dat ging niet zo makkelijk want de Duitse bezetter verbood dat eerst. Nadat de burgemeester van toen, de heer De Fielliettaz Goethart naar de Duitse commandant was geweest en had gevraagd hoe hij het zou vinden als zijn zoon boven Engeland zou worden neergeschoten. Dan wilt u toch ook dat hij netjes begraven wordt? De Duitser gaf toestemming. Ze zijn toen zonder andere mensen erbij, in ‘stilte’, begraven. Burgemeester Marcel Thijssen vertelde dit en verder dat later de lichamen zijn overgebracht naar de grote Amerikaanse militaire begraafplaats in Margraten.

De burgemeester stond samen met de kinderen stil bij de vrede waarin wij leven en die wij hebben gekregen dankzij het werk van de grote aantallen buitenlandse militairen die hiervoor gestreden hebben. Veel van deze, vaak jonge mensen, zijn daarbij gedood. Wij leven nu in vrede, maar op veel plaatsen in de wereld leven nog steeds mensen in een oorlog. Zo ook in de Oekraïne. Daar in Oekraïne vallen dagelijks en al meer dan een jaar vele slachtoffers. Doden en gewonden. Om het inzichtelijker te maken gaf Marcel Thijsen een vergelijking tussen het aantal inwoners van Vries en het aantal doden daar over een bepaalde periode.
Het was muisstil rondom het monument.

Marcel Thijsen vervolgde met een oproep:
‘Wij moeten niet strijden in een oorlog. Wij moeten vechten tegen de oorlog!
Geef dat later ook aan jullie kinderen door! Laat je niet bang maken en zeker niet door mensen die daar een verkeerd gebruik van willen maken. Geloof in en koester onze vrede.’
Hierna legden twee leerlingen het bloemstuk voor het monument en gingen we tijdens de minuut stilte in gedachten terug naar de jonge mensen die achter deze namen horen en voor onze vrijheid zijn gestorven. Twee kinderen van iedere scholen lazen een zelf geschreven gedicht voor. Deze gedichten met de namen van de kinderen vindt u hier.