Eindelijk was het Kerkconcerten Vries gelukt om het Roder Jongenskoor onder leiding van Rintje de Wies naar de Bonifatiuskerk van Vries te krijgen. Normaal gesproken kunnen de reserveringen op één A4-tje maar dat lukte bij lange na niet: Maar liefst 200 mensen wisten de weg naar de kerk te vinden. Het bordje ‘Uitverkocht’ moest op de deur geplakt. Jammer is het dan dat zo’n 15 mensen wegbleven zonder zich af te melden. Daardoor moesten mensen onnodig worden weggestuurd …
Het Roder Jongenskoor onderscheidt zich door de consequente Engelse koorstijl. Om dat goed te onderhouden worden er met regelmaat concertreizen gemaakt naar Engeland. Opgemerkt dient te worden dat het jongenskoor een vollere klank dan vroeger had. Het waren de grijze haren in de bezetting: om ook de laagste stemmen te laten klinken waren er twee volwassen bassen aan het koor toegevoegd voor een betere balans. De koorleden droegen een wit koorhemd (superplie). De allerjongste zangers waren in het rood, het betekent dat die nog in opleiding zijn. Op zeker moment doen ze een stemtest (zeg een soort examen). Als ze daarvoor slagen mogen ze ook een superplie dragen.
Vele Engelse Carols passeerden de revue en met de eerste mocht het publiek al meezingen: Once in Royal David’s City in een arrangement van Wilcocks. Vele bekende Engelse beroemdheden als Purcell, Chilcott en Stanford kwamen langs. Maar ook de Russische klanken van Rachmaninov waren voor dit koor een peuleschil. Hier had je trouwens echt wel die zware mannenstemmen nodig.
Erg knap is wat een aantal keren voorkwam: een stukje a capella van solist of koor en dan het orgel dat invoegde: allemaal helemaal spat zuiver, er werd niet gezakt.
In de pauze in het Ontmoetingshuis werd bij de koffie op heerlijke huisgemaakte muffins getrakteerd, met wederom dank aan Anniek en Tonnie.
Na de pauze kwamen weer klinkende namen langs als John Rutter, John Tavener en arrangeur Wilcocks. Een prachtige uitvoering van The Lamb van Tavener. Als daar de tweede stem langs komt en je zou tussen de eerste en tweede notenbalk een lijn trekken, dan is dat een lijn van symmetrie: omhoog gaande noten in de melodie worden omlaag gaande noten in de tweede balk en andersom. Niet eenvoudig, maar erg knap uitgevoerd.
Het concert werd afgesloten met Silent Night in een prachtig arrangement van dirigent Rintje de Wies.
Toen de dirigent na het concert in het Ontmoetingshuis afscheid wilde nemen en daarbij nog wat wilde zeggen tussen de schuifdeuren door, bleef hij daar even klem tussen zitten. Nou ja. Het was het enige dat een beetje mis ging. Een dirigent is ook maar een mens …
Het was weer mooi daar in de Dorpskerk.
Op zondag 5 januari om 15.00 uur komt Brassband De Bazuin het nieuwjaar weer inluiden. Reserveren wordt dringend aanbevolen! Daarvoor kunt u terecht op www.kerkconcertenvries.nl.
Tekst: Maarten Dollekamp
